5.2.16

ശവകുടീരങ്ങളുടെ വർത്തമാനം 

ഇനി അൽപനേരം 
ഇവിടെ നോക്കി നിൽകാം 
ഓർമകളും വേദനകളും 
നഗ്നതയഴിച്ചു അലിഞ്ഞു ചേരുന്നതും 
ഹ്രദയം തോടുപൊട്ടിച്ച് 
നക്ഷത്രതുമ്പായി മാറുന്നതും 
ഇവിടെ നിന്നാണ് 
നീയും ഞാനും 
ഒടുക്കത്തെ ദാനശീലരാകുന്നതും 
മതിലുകളില്ലാത്ത 
ഒറ്റയടിപ്പാതകൾ 
സ്വപ്നം കണ്ടുതുടങ്ങുന്നതും 
ഇവിടെ നിന്നാണ്  

ഇത് 
മനസും ശരീരവും 
വറ്റി -
ഒരു മരുഭൂമി ബിന്ദുവായ് മരിച്ച -
വേശ്യയുടെ ശവകുടീരം 
പകലിന് ജ്വരം പിടിച്ച് 
കണ്ണു കാണാതാവോളം 
ആരും വരില്ല 
മാന്യത മാറ്റുരച്ചു വച്ചതാണ് 
വിരിച്ച പുൽപായിൽ 
കണ്ണീരും രേതസ്സും -
ഒരേ അളവിൽ ചേർന്ന് 
പുതിയ സംയുക്തങ്ങൾ 
രൂപം കൊണ്ടു തുടങ്ങി 
മരിച്ചെന്നറിയില്ല 
കുത്തിയിരിപ്പാണ്‌ ...
ഉപ്പുരുചിയുള്ള കണ്ണില്ലാത്ത 
മുഷിഞ്ഞ നോട്ടുകൾക്ക് ..
അമ്മയാണ് -
വിശപ്പിന് കല്ല് കെട്ടാൻ വയ്യ ..

സ്വർണ നിറത്തിൽ- 
കൊത്തി വച്ചിട്ടുണ്ട് 
പുഷ്പ ചക്രങ്ങളുണ്ട്
ഒരായുസ്സിന്റെ കൊടിമരം 
കാവൽ നിൽപുണ്ട് 
ഇത് 
ആയുസ് തീരാതൊടുങ്ങിയ 
 സൈനികന്റെ ശവകുടീരം 
ദേശീയത ഭൂമി അറക്കുന്ന 
ഉപകരണമായി മാറിയത് കണ്ട് 
അന്തംവിട്ട് നിൽക്കുമ്പോഴാണ്‌ 
മരണം വന്ന് വിളിച്ചത് ..
എന്റെ അമ്പരപ്പ് കണ്ട് 
മരണം ചിരിച്ചു .
മഞ്ഞ ഇലകകൾക്കും 
മഞ്ഞുകട്ടകൾക്കും ഇടയിലൂടെ 
ഒരു മരംകൊത്തിക്കിളിയായ് 
പറന്ന് -
അസ്വസ്ഥതകൾ 
കൊത്തിയെറിയണം 
മരിച്ചെന്നറിയാം 
ഒരു മരണം മാത്രം ..

അടുത്തത് 
മൊട്ടക്കുന്നിലേക്ക്‌ 
മൽസരിച്ചോടി വിയർത്ത് 
ആത്മഹത്യ ചെയ്ത 
ദലിതന്റെ ശവകുടീരം 
പക 
പ്രതികാരം 
നിരാശ 
സങ്കടം 
എന്നൊക്കെപ്പറയാം 
എന്നാൽ അതൊന്നുമല്ല കാരണം -
എഴുതപ്പെട്ടിട്ടും 
എഴുതപ്പെടാതെ പുഴുത്തുപോയ 
ചിലതിനോടുള്ള അറപ്പ് 
കണ്ണുപൊത്തിക്കളിയും 
മണ്ണപ്പം ചുട്ടുകളിയും 
മാത്രമേ കളിച്ചിട്ടുള്ളൂ ..
പാമ്പും കോണിയും 
ചതുരംഗക്കളിയും കളിച്ചു പഠിച്ചില്ല 
ആരും പഠിപ്പിച്ചില്ല 
പഠിക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞുമില്ല 

അടുത്തത് 
മറേൻജോവിലെ 
ഒരു വൃദ്ധസദനത്തിൽ 
മരണത്തോടൊപ്പം 
സതോഷവതിയായി നടന്ന 
ഒരമ്മയുടെ ശവകുടീരം 
താജ്മഹലല്ല 
പൂന്തോട്ടമോ 
വിശുദ്ധ നഗരങ്ങളോ അല്ല 
ഒരു തർക്കത്തിന്റെ ആവശ്യമേ 
ഇവിടെ വരുന്നില്ല .
തന്റെ മക്കളാണ് ഒരമ്മക്ക് 
ഏറ്റവും സുന്ദര കാഴ്ച്ച .
ഇനിയും മരിക്കണം 
മകൻ അടുത്ത് വരും 
ഇനിയും മരിക്കണം ..

ഒന്നാഴ്നിറങ്ങിയപ്പോഴേക്കും 
ആകാശം ദരിദ്രനായി 
കെട്ടുപോയ നക്ഷത്രങ്ങളാണ്
 മാറാപ്പിൽ -
അതിൽ നീയും ഞാനും.
ഇടയിൽ ഒരുപാട് 
നിശ്ശബ്ദത കൂട്ടിവെച്ചിരിക്കുന്നു 
മുള്ളൻപന്നികളെ പോലെ 
കൂർത്ത ചിരിയുള്ള-
കടും വർണത്തിലുള്ള  
നിശ്ശബ്ദത .

ഷിംന ലത്തീഫ് 



0 അഭിപ്രായ(ങ്ങള്‍):

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ